Γυναίκες που απελευθερώνονται από τις δουλειές του σπιτιού για να εξερευνήσουν ευρύτερους ορίζοντες

Γυναίκες της εθνότητας Μιάο συμμετέχουν σε διαγωνισμό κεντήματος στην Αυτόνομη Νομαρχία Τσιαντονγκνάν Μιάο και Ντονγκ, στην επαρχία Γκουιτζόου της νοτιοδυτικής Κίνας, στις 8 Μαρτίου 2024. (Φωτογραφία / VCG)

Πάνω από 50 χρόνια πριν, ο Σι Τζινπίνγκ, τότε έφηβος, ήταν ανάμεσα σε εκατομμύρια «μορφωμένους νέους» που στάλθηκαν από τις πόλεις για να ζήσουν και να εργαστούν στην ύπαιθρο.

Στο Λιανγκτζιάχε, ένα φτωχό χωριό στο οροπέδιο Λόες, έζησε από πρώτο χέρι τις δυσκολίες της αγροτικής ζωής. Τα βαριά βάρη που έφεραν οι γυναίκες του άφησαν ιδιαίτερη εντύπωση.

Ο Σι είπε κάποτε στην Γου Χούι, μια ντόπια χωρικό και φίλη: «Γιατί η ζωή μιας γυναίκας είναι πάντα τόσο δύσκολη;»

Για αυτόν, αυτό δεν ήταν απλώς ένας θρήνος. Ακόμα και σε εκείνη την νεαρή ηλικία, έψαχνε ήδη τρόπους για να βελτιώσει τη ζωή των ανθρώπων.

Ο Σι έφτασε στο Λιανγκτζιάχε πριν κλείσει τα 16. Πέρασε επτά χρόνια εκεί, εντασσόμενος στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) και αργότερα υπηρετώντας ως αρχηγός του κόμματος του χωριού.

Τότε, οι γεωργικές εργασίες για τους ντόπιους χωρικούς ήταν αρκετά βαριές και τα ρούχα των αγροτών φθείρονταν γρήγορα. Μετά από μια κουραστική μέρα εργασίας στα χωράφια, οι γυναίκες είχαν ακόμα να καθίσουν δίπλα σε αμυδρές λάμπες πετρελαίου τη νύχτα, κάνοντας επιδιορθώσεις και ράβοντας για όλη την οικογένεια.

Για να ελαφρύνει το βάρος των γυναικών της υπαίθρου, ο Σι οργάνωσε τους χωρικούς να ιδρύσουν έναν συνεταιρισμό ραπτικής.

Η Γου, η οποία εργαζόταν μαζί του εκείνη την εποχή, θυμήθηκε κάποτε ότι ο συνεταιρισμός προσλάμβανε έμπειρες μοδίστρες για να παρέχουν υπηρεσίες ραπτικής και οι χωρικοί πλήρωναν με ένα μερίδιο του εισοδήματός τους, τους «πόντους εργασίας» τους, για αυτήν την υπηρεσία.

Χάρη στον συνεταιρισμό, οι ντόπιες που ήταν καλές στο ράψιμο μπορούσαν να κερδίσουν εισόδημα μέσω των δεξιοτήτων τους, ενώ άλλες μπορούσαν να επικεντρωθούν στην παραγωγική τους εργασία χωρίς να χρειάζεται να την συνδυάζουν με τις δουλειές του σπιτιού.

Ο Σι πιστεύει πάντα ότι οι γυναίκες δεν πρέπει να περιορίζονται στη στενότητα μιας τρύπας μιας βελόνας -- αλλά θα πρέπει αντ' αυτού να αναζητούν τους ευρύτερους ορίζοντες του έξω κόσμου.

Τον Μάρτιο του 1990, όταν υπηρετούσε ως αρχηγός του κόμματος στην περιφέρεια Νίνγκντε στην επαρχία Φουτζιάν της ανατολικής Κίνας, ο Σι δημοσίευσε ένα άρθρο σε μια τοπική εφημερίδα για να αντικρούσει ορισμένες μεροληπτικές απόψεις απέναντι στις γυναίκες που είχαν ορισμένοι εκείνη την εποχή -- και τόνισε τον σημαντικό ρόλο των γυναικών της περιοχής στην κοινωνική ανάπτυξη.

«Κάποτε έλεγαν ότι οι γυναίκες της υπαίθρου είναι υποχρεωμένες να εργάζονται γύρω από τη σόμπα, όχι στο βάθρο ούτε στη δημόσια σκηνή», έγραψε ο Σι.

«Ωστόσο, πολλά αδιάσειστα γεγονότα έχουν επανειλημμένα αποδείξει ότι κατά την περίοδο της σοσιαλιστικής επανάστασης και της οικοδόμησης, αμέτρητες γυναίκες στην ανατολική Φουτζιάν (Νίνγκντε) εγκατέλειψαν τις σόμπες, βγήκαν από τα σπίτια τους και εισήλθαν στην κοινωνία, ασχολούμενες με διάφορες μορφές εργασίας και συμμετέχοντας επίσης σε πολιτικές δραστηριότητες», σημείωσε ο Σι στο άρθρο του σε εφημερίδα.

«Η ιστορία και η πραγματικότητα μας λένε ότι οι γυναίκες, οι οποίες αποτελούν περισσότερο από το μισό του πληθυσμού, αποτελούν μια τεράστια δύναμη που οδηγεί την πρόοδο της κοινωνίας. Κάθε επίτευγμά μας φέρει μέσα του τη σκληρή δουλειά των γυναικών», ανέφερε ο Σι στο άρθρο.

Ο Σι γεννήθηκε σε μια επαναστατική οικογένεια και οι γονείς του, Σι Τζονγκσούν και Τσι Σιν, συμμετείχαν και οι δύο στην επανάσταση σε νεαρή ηλικία και ήταν πολύ αφοσιωμένοι στο έργο τους.

Τη δεκαετία του 1950, όταν η Τσι εργαζόταν μακριά από το σπίτι, μπορούσε να επιστρέφει σπίτι μόνο μία φορά την εβδομάδα με λεωφορείο τα Σαββατοκύριακα. Για να αποφύγει να επηρεάσει την εργασία της συζύγου του, ο Σι Τζονγκσούν, ο οποίος κατείχε βασικές θέσεις ως ανώτερος αξιωματούχος του Κόμματος και του κράτους εκείνη την εποχή, ανέλαβε μεγαλύτερο μερίδιο των ευθυνών φροντίδας των παιδιών στον ελεύθερο χρόνο του, συμπεριλαμβανομένου του μπάνιου των παιδιών και του πλυσίματος των ρούχων τους.

Η Τσι θυμόταν ότι ο σύζυγός της ποτέ δεν της ζήτησε να θυσιάσει την προσωπική της ανάπτυξη για να φροντίσει την οικογένεια με πλήρη απασχόληση.

Όπως και ο πατέρας του, ο Σι Τζινπίνγκ έχει αποδειχθεί ένας υποστηρικτικός σύζυγος.

Η σύζυγός του, Πενγκ Λιγιουάν, είναι μια διάσημη τραγουδίστρια στην Κίνα. Λόγω του φορτωμένου προγράμματος παραστάσεών της, έπρεπε συχνά να ταξιδεύει και να δίνει παραστάσεις, με αποτέλεσμα να μην έχει πολύ χρόνο να μένει σπίτι.

Η Λιν Γουενσιού, πρώην αξιωματούχος της τοπικής γυναικείας ομοσπονδίας στη Φουτζιάν, η οποία γνώριζε την οικογένειά τους όσο ο Σι εργαζόταν στην επαρχία, θυμάται ότι η Πενγκ, σε μια περίπτωση, της είπε ότι κάποτε σκέφτηκε να εγκαταλείψει την καριέρα της, ώστε να μπορεί να περνάει περισσότερο χρόνο στο σπίτι και να φροντίζει την κόρη τους.

Ο Σι, ωστόσο, έπεισε την Πενγκ να απορρίψει την ιδέα. «Δεν μπορώ να είμαι τόσο εγωιστής», είπε ο ίδιος, ενθαρρύνοντάς την να παραμείνει αφοσιωμένη στην καλλιτεχνική της καριέρα.

Καθ' όλη τη διάρκεια της πολιτικής του καριέρας, τόσο σε τοπικό όσο και σε κεντρικό επίπεδο, ο Σι έχει δώσει ιδιαίτερη έμφαση στην ανάπτυξη των γυναικών. Αυτή η προσέγγιση συνεχίζεται και υπό την ιδιότητά του ως κορυφαίου ηγέτη της Κίνας.

Από το 18ο Εθνικό Συνέδριο του ΚΚΚ το 2012, ο Σι έχει κάνει πολλές σημαντικές ομιλίες, οδηγίες και σχόλια για το έργο που σχετίζεται με το ζήτημα.

Τόνισε την ανάγκη δημιουργίας ενός ευνοϊκού περιβάλλοντος, άρσης των εμποδίων και παροχής συνθηκών για την ολόπλευρη ανάπτυξη των γυναικών σύμφωνα με τους νόμους και τους κανονισμούς, καθώς και για την καλλιέργεια μιας θετικής κουλτούρας στην οποία οι γυναίκες θα χαίρουν σεβασμού.

Κάποτε ζήτησε να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή σε ορισμένες δυσκολίες και προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στην επιδίωξη της ανάπτυξής τους και στην προστασία των δικαιωμάτων και των συμφερόντων τους, προτρέποντας τις αρμόδιες αρχές να αντιμετωπίσουν αυτά τα προβλήματα.

Η Κίνα έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο στην ανάπτυξη των γυναικών υπό την ηγεσία του Σι και η δέσμευσή του σε αυτόν τον σκοπό έχει επεκταθεί πέρα ​​από τα εθνικά σύνορα.

«Οι εμπειρίες της Κίνας δείχνουν ότι ένα υψηλότερο επίπεδο κοινωνικής και οικονομικής συμμετοχής των γυναικών συμβάλλει στην αναβάθμιση του κύρους τους και ενισχύει επίσης την κοινωνική παραγωγικότητα και αναζωογονεί την οικονομία», δήλωσε ο Σι στην ομιλία του στη Παγκόσμια Συνάντηση Ηγετών για την Ισότητα των Φύλων και την Ενδυνάμωση των Γυναικών στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) τον Σεπτέμβριο του 2015, δεσμευόμενος να καταβάλει μεγαλύτερες προσπάθειες για την υποστήριξη των γυναικών στην υλοποίηση των δικών τους ονείρων και φιλοδοξιών τόσο στην καριέρα όσο και στη ζωή.

Πέντε χρόνια αργότερα, σε μια συνάντηση υψηλού επιπέδου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ για την 25η επέτειο της ιστορικής Τέταρτης Παγκόσμιας Διάσκεψης για τις Γυναίκες, ο Σι προέτρεψε για προσπάθειες υποστήριξης των γυναικών και για να τις βοηθήσει να ζήσουν τη ζωή τους στο έπακρο.

Στην ομιλία του μέσω βιντεοκλήσης, ο Σι ζήτησε κοινές και εντατικές προσπάθειες για την προώθηση της ισότητας των φύλων και την προώθηση της παγκόσμιας υπόθεσης της ανάπτυξης των γυναικών.

Την επόμενη εβδομάδα, ο Σι θα απευθυνθεί στη Παγκόσμια Συνάντηση Ηγετών για τις Γυναίκες στο Πεκίνο. Με την ευκαιρία της 30ής επετείου της Τέταρτης Παγκόσμιας Διάσκεψης για τις Γυναίκες, η οποία πραγματοποιήθηκε επίσης στο Πεκίνο το 1995, η επερχόμενη συνάντηση αναμένεται να αποτελέσει ένα ακόμη ορόσημο στην ιστορία της παγκόσμιας ανάπτυξης των γυναικών.