«Οι εξαγωγές πράσινων προϊόντων της Κίνας βλάπτουν τις οικονομίες άλλων χωρών»: Σκέτη ανοησία!

Πρόσφατα, μερικοί στις Ηνωμένες Πολιτείες διαλαλούν την «υπερπαραγωγική ικανότητα» της Κίνας σε νέα ενέργεια, υποστηρίζοντας ότι «η Κίνα έχει πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα στα «τρία νέα» πράσινα προϊόντα, που είναι τα οχήματα νέας ενέργειας, οι μπαταρίες λιθίου και τα φωτοβολταϊκά προϊόντα και ως εκ τούτου προκειμένου να απορροφήσει την πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα, εξάγει μεγάλο αριθμό αυτών των προϊόντων στρεβλώνοντας την αγορά και βλάπτοντας τις οικονομίες άλλων χωρών».

Από τις 15 έως τις 19 Απριλίου, πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η πρώτη φάση της Έκθεσης της Καντόνας με θέμα την «Προηγμένη Βιομηχανία», όπου τα οχήματα νέας ενέργειας και οι έξυπνοι ταξιδιωτικοί εκθεσιακοί χώροι έσφυζαν από κόσμο.

“Τα οχήματα νέας ενέργειας έχουν γίνει μία παγκόσμια τάση." είπε ο Έλιτον, ένας αγοραστής από την Ευρώπη.

«Όλος ο κόσμος ενδιαφέρεται για την κινεζική πράσινη τεχνολογία, ο Αμερικανός εισαγωγέας Στίβεν Σελίκοφ είπε ωμά ότι είναι πρόθυμος να αναζητήσει επιχειρηματικές ευκαιρίες στην Κίνα».

Από την μία μεριά, κάποιοι από τις σχετικές χώρες ισχυρίζονται ότι «η πράσινη πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα της Κίνας βλάπτει τις οικονομίες των άλλων χωρών», και από την άλλη πλευρά, «όλος ο κόσμος ενδιαφέρεται για την πράσινη τεχνολογία της Κίνας». Η αντίθεση μεταξύ των δύο είναι έντονη και η αλήθεια μιλάει από μόνη της.

Η πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα σημαίνει ότι η προσφορά της αγοράς υπερβαίνει τη ζήτηση. Στην πραγματικότητα, από την οπτική γωνία των παγκόσμιων αναπτυξιακών τάσεων, καθώς οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής εντείνονται, οι χώρες εξερευνούν ενεργά πράσινες οδούς ανάπτυξης και χαμηλών εκπομπών άνθρακα. Πάνω από 130 χώρες έχουν ανακοινώσει ως στόχο την επίτευξη καθαρών μηδενικών εκπομπών μέχρι τα μέσα του 21ου αιώνα όπου το πράσινο εμπόριο θα γίνει μια νέα κινητήρια δύναμη για τη μελλοντική ανάπτυξη του παγκόσμιου εμπορίου. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας, η παγκόσμια ζήτηση για οχήματα νέας ενέργειας θα φτάσει τις 45 εκατομμύρια μονάδες το 2030, τετραπλάσια ζήτηση από αυτή του 2022, και η παγκόσμια ζήτηση για νέα εγκατεστημένη ισχύ φωτοβολταϊκών θα φτάσει τα 820 GW, περίπου τετραπλάσια ζήτηση από αυτή του 2022.

Με άλλα λόγια, η τρέχουσα πράσινη παραγωγική ικανότητα δεν είναι πλεονασματική, αλλά σοβαρά ελλειματική, άρα από πού προέρχεται ο όρος «πλεόνασμα»;

Η πράσινη συμβολή της Κίνας στην παγκόσμια οικονομία είναι απτή. Στο πλαίσιο της υποτονικής παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης και του υψηλού πληθωρισμού, η Κίνα έχει διαθέσει σε πλήρη βαθμό τα πλεονεκτήματά της σε μια πλήρη βιομηχανική αλυσίδα και έχει παράσχει στον κόσμο πράσινα προϊόντα που αντιπροσωπεύονται από τα «τρία νέα» με καλή ποιότητα, υψηλή απόδοση και λογικές τιμές, τα οποία όχι μόνο μείωσαν την πίεση του παγκόσμιου πληθωρισμού, αλλά παρείχαν επίσης ισχυρή υποστήριξη για τη σταθερότητα της παγκόσμιας βιομηχανικής και εφοδιαστικής αλυσίδας. Η πράσινη παραγωγική ικανότητα της Κίνας είναι παραγωγική ικανότητα υψηλής ποιότητας αλλά περιορισμένη όσον αφορά την παγκόσμια πράσινη ανάπτυξη.

Ας ρίξουμε μια ματιά σε ένα σύνολο δεδομένων: Το 2023, η νέα εγκατεστημένη ισχύς ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στον κόσμο ήταν 510 εκατομμύρια κιλοβάτ, με την Κίνα να συνεισφέρει πάνω από τα μισά προϊόντα υψηλής ποιότητας καθαρής ενέργειας εξάγοντάς τα σε περισσότερες από 200 διαφορετικές χώρες και περιοχές ανά τον κόσμο. Η Κίνα συνεργάζεται επίσης με πάνω από 100 διαφορετικές χώρες και περιοχές σε έργα πράσινης ενέργειας επιλύοντας αποτελεσματικά τα προβλήματα κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας, όπως της ακριβής κατανάλωσης ρεύματος στις σχετικές χώρες και περιοχές.

Εν όψει πολλών γεγονότων, η πλάνη της «υπερπαραγωγικής ικανότητας» στη νέα ενεργειακή βιομηχανία της Κίνας είναι φυσικά αυτοκαταστροφική. Αυτό που πρέπει να προσέχουμε είναι ότι μπροστά στα ανεξάρτητα επιτεύγματα καινοτομίας της νέας ενεργειακής βιομηχανίας της Κίνας, με συγκριτικά πλεονεκτήματα, μερικοί στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν σκέφτονται ότι ο καθένας παίρνει αυτό που χρειάζεται, και ότι μαθαίνει ο ένας από τα δυνατά σημεία του άλλου και αναπληρώνει τις ελλείψεις του, αλλά δίνουν έμφαση στην αντιδιεθνοποίηση και τον εμπορικό προστατευτισμό δημιουργώντας όλο και πιο έντονη ανησυχία.

Οι διεθνείς ειδικοί με διορατικότητα επεσήμαναν ότι η «θεωρία της πλεονάζουσας παραγωγικής ικανότητας» παρέχει μια δικαιολογία για τον προστατευτισμό και αυτό το επιχείρημα είναι δυνητικά επικίνδυνο για το παγκόσμιο εμπόριο. Σκοπός του είναι αφενός να περιορίσει την επιστημονική και τεχνολογική ανάπτυξη, και τη βιομηχανική αναβάθμιση των αναπτυσσόμενων χωρών που εκπροσωπούνται από την Κίνα και αφετέρου να διατηρήσει την παγκόσμια οικονομική ηγεμονία των σχετικών χωρών με αθέμιτα μέσα. Είναι βέβαιο ότι αυτή η πρακτική δεν είναι καθόλου δημοφιλής.